Różne postaci zespołu jelita wrażliwego – przyczyny i leczenie

Różne postaci zespołu jelita wrażliwego – przyczyny i leczenie

Zespół jelita nadwrażliwego (IBS)

charakteryzuje się nieregularnym rytmem wypróżniania. Niestety duża liczba osób z IBS nie zgłasza się i nie szuka pomocy u lekarza. Dlatego pozwolę sobie na napisanie tego artykułu aby bardziej naświetlić problem.

Objawy

1. Bóle w okolica brzucha, dyspepsja, wzdęcia, gazy, odbijanie, zgaga, bóle głowy.

2. Biegunka – stolce nie zdarzają się w postaci wodnistej typowej dla zatruć pokarmowych raczej półpłynne, maziste. Występuje w stresie, podczas dużych emocji raczej w godzinach przed południowych.

3. Zaparcia –oddawanie stolca jest nieregularne, prowadzi do dyskomfortu wywołanego przez uczycie niepełnego wypróżnienia. Stolec oddawany jest z dużym wysiłkiem czemu może towarzyszyć nawet krwawienie. Stolec jest twardy, suchy, bobkowaty

Chorzy na ZJN przy przebiegu choroby z zaparciami „marzą” o biegunkach. I odwrotnie – postać biegunkowa chciałaby mieć „spokój” i przez kilka dni nie oddawać stolca. Czasem zdarzają się naprzemiennie biegunki i zaparcia tzw. postać mieszana

Przyczyny ZJN

1. Nieuregulowany tryb życia.

2. Nadmierny rozrost mikroflory bakteryjnej w jelicie czczym m. in. W wyniku przebytych bakteryjnych infekcji jelit.

3. Zła perystaltyka jelit (brak ruchów robaczkowych).

4. Brak czucia parcia na odbytnicę.

5. Zaburzenia psychiczne.

6. Brak błonnika pokarmowego w diecie.

Zalecenia

• Unikanie stresów na zasadzie przekonania siebie że zdrowie jest najważniejsze bo bez niego nie ma nas w pełni dyspozycyjnych. Inne problemy stają się drugoplanowe. Chyba że to stres związany z brakiem zdrowia. Cóż wtedy należy zastosować się do zaleceń i być dobrej myśli. Po co się dodatkowo stresować.

• Dieta. W postaci zaparciowej zaleca się spożywanie pokarmów bogatych w błonnik roślinny wypijanie niegazowanych płynów (minimum 1,5 litra/doba). Zalecana jest woda lub lekkie napary ziołowe. Przy biegunkach należy stosować dietę Dietę łatwo strawną z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego (ubogo resztkową) oraz jedzenie produktów gotowanych, pieczonych lub duszonych. W obu przypadkach zaleca się eliminację mocnej herbaty, kawy oraz alkoholi i czekolady.

Dolegliwości bólowe często ustępują po oddaniu stolca. Objawy ZJN są łatwe do rozpoznania przez lekarza. Mogą występować we wszystkich wariantach lub na przemiennie. Panuje opinia, że jest to z jednej strony choroba psychiatryczna lub że jest to jednak organicznie uwarunkowane zaburzenie na tle dietetycznym lub związane z bakteryjnym zapaleniem jelit. Prawdopodobnie ZJN może rozwijać się w dzieciństwie w okresie gdy rodzice zwracają wybiórczo uwagę na niektóre dolegliwości u swojego dziecka. Bagatelizując je tłumacząc sobie że to nie istotne incydenty żołądkowe. Spożywanie diety bogato resztkowej przez rodowitych Afrykanów zapewnia im całkowity brak zaparć i innych objawów funkcji jelit. Więcej błonnika w diecie zwiększa wagę stolca i skraca czas pasażu. Należy pamiętać, że niedokrwistość, krwawienie, utrata masy ciała, gorączka nie należą do objawów ZJN i trzeba wówczas skontaktować się z lekarzem.
Objawy mogą nasilać się przez niewłaściwy sposób odżywiania.

Należy zmodyfikować żywienie. Należy indywidualnie wyeliminować produkty nasilające chorobę.
Przykładami są produkty wzdymające:

• Cebula

• Czosnek

• Kukurydza

• Słodycze

• Ziemniaki

• Jaja

• Kapusta

• Warzywa strączkowe

• Owoce cytrusowe

• Mleko (laktoza)

W okresie biegunki ograniczmy spożycie błonnika pokarmowego do 10g/dobę

Zaleca się

• Oczyszczone produkty zbożowe (białe pieczywo, ryż, białe makarony).

• Ograniczenie spożycia warzyw, owoców i orzechów ze względu na zawartość w niech dużej ilości błonnika.

• Ograniczenie spożycia grubych kasz, płatków osianych, pieczywa razowego, alkoholu
Podczas zaparć zaleca się

• Wypijanie dużej ilości płynów (niesłodzonych i niegazowanych)

• Zwiększenie ilości błonnika pokarmowego od 30 do 50 g/dobę

• Zwiększenie ilości spożycia warzyw (szczególnie polecane są buraki.

• Zwiększenie spożycia kasz gruboziarnistych, pieczywa razowego, płatków owsianych namoczonych w mleku, jogurcie lub soku.

• Stosowanie w diecie suszonych owoców. Polecane są śliwki ze względu na sorbitol który działa rozluźniająco.

Najczęściej zastosowanie modyfikacji w diecie powinno pomóc. W przypadku wzdęć należy rozważyć eliminację produktów zawierających włókna roślinne preparatami błonnika. Jabłka są owocem „neutralnym” doskonale regulują pracę jelit. Są polecane w postaci surowej w stanach zaparciowych oraz pieczone lub prażone w biegunkach.
Pacjenci cierpiący na ZJN nie są bardziej podatni na zapalenia w obrębie układu pokarmowego lub raka jelita grubego. Niestety silne dolegliwości zaczynają pogarszać jakość życia. Ograniczają możliwość sprawnego działania, aktywność życiową, upośledzają aktywność w społeczeństwie i rodzinie.

Leczenie

Ocena stresu i diety.
Unikanie przepracowania.
Wysypianie się.
Ograniczyć należy spożycie kawy, alkoholu i papierosów.

Odpoczynek i ćwiczenia relaksacyjne mogą wpłynąć pozytywnie na pacjenta z ZJN. Wielu pacjentom pomaga dieta bogatoresztkowa oczyliście u chorych bez postaci biegunkowej. Ponadto pomocne mogą okazać się leki rozkurczowe, przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. Oczywiście niezbędna jest porada lekarska i konsultacja dietetyczna. Pacjenci, u których nie zanotowano poprawy po zmianie stylu życia powinni być skonsultowani z psychologiem i gastroenterologiem.

ZJN jest złożonym schorzeniem dotyczącym motoryki, psychiki i uwarunkowanym stresem. Zrozumienie tych zależności przez pacjenta daje szansę na ustąpienie objawów choroby. Sukces można osiągnąć tylko dzięki ścisłej współpracy między skrupulatnym lekarzem, a świadomym chorym.

Do pokarmów nasilających ZJN w postaci biegunkowej należą

Pszenica (białko gluten)

Kukurydza

Ziemniaki

Cebula

Czekolada

Mleko i przetwory ( cukier laktoza)

Jaja

Orzechy

Ryby

Gumy do żucia i suszone śliwki (sorbitol)

Nasilenie objawów może powodować glutaminian sodu obecnie zamieszczany na etykiecie produktów jako ekstrakt drożdżowy. We wszystkich przypadkach, a szczególnie przy zdiagnozowanym ZJN warto prowadzić dziennik do identyfikacji pokarmów nasilających objawy indywidualnie. Leczenie zaparcia czynnościowego (w ZJN) wskazane jest spożywanie dużo większych ilości błonnika pokarmowego zarówno w formie rozpuszczalnej (pektyny, gumy, hemiceluloza, śluzy, polisacharydy) i nie rozpuszczalnej (celuloza, hemiceluloza, lignina). Wzbogacanie diety w pokarmy bogato błonnikowe powinno następować stopniowo. Zmniejsza to możliwość występowania gazów, wzdęć, bóle brzucha. Warto jeść po ustaleniu substancji pomagających i szkodzących różnorodnie tak aby nie wprowadzać zbyt dużych ilości otrąb, które działają na regulację pracy jelit ale ze względu na dużą zawartość fitynianów (kwas fitynowy), przyczyniają się do wypłukiwania żelaza, cynku, magnezu i fosforu. Tak jak szczawiany zawarte w szpinaku, szczawiu i kawie przyczyniają się do upośledzania wchłaniania wapnia. Dieta bogata w warzywa i owoce, orzechy, pełne ziarna i kasze, zwiększenie wypijanej wody do 2,5l/dobę wody, systematyczny „trening defekacyjny” polegający na unormowanym i stałym oddawaniu stolca (najlepiej w godzinach porannych), ruch, unormowany tryb życia są często najważniejszymi skutecznymi środkami do leczenia zaparcia czynnościowego.

Damski Sweter z Kaszmiru: Dlaczego warto zainwestować w swetry z tego wyjątkowego materiału
Wskazania do piaskowania zębów
Co zamiast endoprotezy biodra?

Dodaj komentarz