Wzrok to jeden z najważniejszych zmysłów, jakimi jesteśmy obdarzeni. To dzięki niemu jesteśmy w stanie oglądać i podziwiać piękno otaczającego świata. Jest to jednak zmysł, którego narządy narażone są na utratę swoich zdolności i zagrożone ryzykiem wystąpienia wielu schorzeń. Niestety, większość z nich może prowadzić do trwałego pogorszenia zdolności widzenia, a niekiedy nawet do ślepoty. Taka jest zaćma. Nie należy jednak od razu popadać w panikę. Dzisiejsza medycyna radzi sobie z wieloma chorobami. Kiedy zostanie zdiagnozowana zaćma operacja może być konieczna, ale za to w pełni przywróci sprawność oka. Sprawdźmy, czym jest zaćma i kiedy będzie potrzebna interwencja chirurga
Zaćma – choroba, która dotyka wielu z nas
Zaćma jest efektem naturalnego procesu starzenia się. Jej wystąpienie wywoływane jest przez schorzenie metabolizmu soczewki, która z czasem zaczyna mętnieć, a proces ten jest nieustanny i stale postępuje, a brak odpowiedniej reakcji może doprowadzić do stałego zmętnienia i utraty wzroku. Związane jest to z faktem, że soczewka, która zostaje poddawana procesowi mętnienia, nie jest w stanie przepuścić odpowiedniej ilości światła do siatkówki oka. Przekłada się to na deformację widzianego obrazu. Oko nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować, a odbierane obrazy są ciemne, rozmazane i słabo widoczne. Jako, że przyczyną tej wady jest zmętnienie soczewki, nie istnieje żadna metoda poprawienia obserwowanych obrazów. Ani okulary, ani soczewki nie przyniosą ulgi i poprawy jakości widzenia. Dlatego, kiedy pojawia się zaćma operacja jest jedyną możliwością przywrócenia pełnej sprawności oka i jakości rejestrowanych przez nie obrazów. W pierwszej chwili brzmi przerażająco, jak za każdym razem, kiedy słyszymy o operacji. Nie należy się jednak obawiać, gdyż zabieg jest całkowicie bezbolesny, bezpieczny i w pełni przywraca sprawność widzenia. Wielu pacjentów jest pozytywnie zaskoczonych, rejestrując o wiele lepszą jakość widzenia, niż tą, którą dysponowali przed pojawieniem się pierwszych symptomów pojawiania się choroby. Operacja zaćmy zatem nie tylko przywraca zdolność prawidłowego widzenia, ale można powiedzieć, że również w stopniu znaczącym je poprawia.
Zmętnienie soczewki – co warto o tym wiedzieć?
Zmętnianie soczewki oka wywołane jest zachwianiem równowagi biochemicznej i osmotycznej, które odpowiadają za utrzymywanie właściwej przejrzystości soczewki, wpływającej na prawidłową jakość widzenia. Zaburzenie owej równowagi wywołane jest niewłaściwym metabolizmem białek i radykalnym spowolnieniem ich syntezy. Osłabienie tego procesu ma katastrofalne skutki na strukturę soczewki, która staje się mniej elastyczna i traci przejrzystość. To właśnie te cechy wpływają na blokowanie możliwości przepływu światła przez soczewkę do dna gałki ocznej. Wtedy obraz rejestrowany przez oko zaczyna być coraz słabszy, mniej naświetlony i pokryty uciążliwą mgłą. Znacząco zaczyna pogarszać się ostrość widzenia, zarówno przedmiotów umiejscowionych blisko, jak i w oddali. Zmiany mają charakter stały i nieodwracalny w sposób farmakologiczny. Istnieją lekarstwa, które należy stosować przy objawach zaćmy, ale nie są one w stanie cofnąć zmian, jakie zaistniały w strukturze oka. Środki farmakologiczne mogą jedynie spowalniać postępowanie choroby, jednak kiedy już pojawi się zaćma operacja jest jedyną drogą do odzyskania dawnej sprawności widzenia.
Zaćma wrodzona i nabyta
Zaćma może występować w dwóch postaciach.
Pierwsza z nich to tzw. zaćma wrodzona. Jej podłoże najczęściej ma charakter genetyczny, a tendencja do zmętniania soczewki dziedziczona jest od rodziców. W takich przypadkach, zaćma zazwyczaj pojawia się już z momentem narodzin dziecka, choć jej odczuwalne objawy mogą występować znacznie później. Rzadziej, ale również wynikiem zaćmy wrodzonej może być efekt uboczny działania promieniowania jonizującego, jakiemu była poddana matka podczas ciąży, jej niedożywienia lub niewłaściwej pracy procesów metabolicznych.
Drugim rodzajem jest tzw. zaćma nabyta. Wśród niej można wyróżnić dwa typy. Jest to zaćma starcza i wtórna.
Ta pierwsza, jak sama nazwa mówi, stanowi naturalny efekt uboczny procesu starzenia się. Wśród wszystkich przypadków zdiagnozowanej zaćmy, to właśnie jej starczy typ stanowi najczęstsze i najbardziej powszechne występowanie.
Zdecydowaną większość zaawansowanego stadium zaćmy starczej rejestruje się po sześćdziesiątym roku życia. Bywają również przypadki zdiagnozowanej zaćmy starczej u pacjentów w wieku czterdziestu lat.
Drugi typ zaćmy nabytej to tzw. schorzenie wtórne. O jego wystąpieniu możemy mówić, jako o efekcie ubocznym pewnych przebytych schorzeń, np. cukrzycy czy tężyczki. Do jej wystąpienia mogą się również przyczynić urazy chemiczne, mechaniczne i skutki nadmiernego promieniowania.
Jak zostało już powiedziane, operacja jest jedynym możliwym sposobem na pełne odzyskanie sprawności oka. Nie jest to zabieg bolesny i jest w pełni bezpieczny, a jego efekty są niemal natychmiastowe. Operacja zaćmy całkowicie usuwa niedogodne uciążliwości stanowiące efekty zmętnienia soczewki. Zabieg przywróci całkowicie jakość widzenia.
