Ciąża i poród przynoszą każdej kobiecie znaczące zmiany:
– fizyczne,
– emocjonalne,
– socjalno-ekonomiczne,
– duchowe.
Profesor Mary F. Belenky z Uniwersytetu Vermontu i jej współpracownicy twierdzą, że kobiety określają okres przemiany w matkę, w którym rozwija się ich nowa „tożsamość” jako czas największej nauki.
Nauki życia z nową sobą i nowym członkiem rodziny.
Czas ciąży i połogu to czas zachodzenia bardzo intensywnych procesów w naszych głowach, gdzie ciągle musimy zmierzać się z adaptowaniem do nowych warunków w towarzystwie koktajlu z emocji. Często trudnych do zrozumienia przez nas same i innych wokół nas oraz emocji ambiwalentnych, gdzie radość przeplatana jest łzami. A każda ciąża pomimo, że u tej samej kobiety rządzi się innymi emocjami. Do innych stanów rzeczy ponadto, musi zaadaptować się młoda kobieta, dojrzała kobieta, oczekująca dziecka chorego i ta dla której praca jest bardzo ważna z różnych względów (ekonomicznych, samorozwojowych itp.) czy dla tej, która nie ma takich zmartwień.
CO JEST NAM NATOMIAST WSPÓLNE CO WPŁYWA NA NASZE ZDROWIE EMOCJONALNE PO PORODZIE?
1. ZDROWIE FIZYCZNE
– jednym z głównych czynników, który wpływa na nasze emocje (a także partnera) po porodzie jest brak snu, który spowodowany jest zmianą przebiegu fazy snu REM (która u pierworódek jest krótsza na rzecz łatwiejszego przechodzenia od razu do snu głębokiego) przez co czujemy przewlekłe zmęczenie. W fazie REM mózg konsoliduje i przetwarza informacje, które poznaliśmy w ciągu dnia oraz tworzy połączenia nerwowe, poprawia pamięć i gromadzi neuroprzekaźniki, takie jak serotonina i dopamina, które gdyby ta faza była dłuższa ich większa ilość wpłynęłyby na poprawienie nam nastroju w trakcie dnia. Najwyraźniej natura wybrała taką umiejętność, abyśmy dzięki snu głębokiemu miały lepiej zregenerowane ciało- mięśnie, dzięki skierowaniu przepływu krwi od mózgu do mięśni, którego na pełnych obrotach potrzebuje noworodek kosztem naszego umysłu, a co za tym idzie dobrego nastroju. Na jakość naszego snu ma wpływ, także wsparcie najbliższych, czyli to, że jedna mama może liczyć na to, że ktoś w czasie snu malucha go przypilnuje, dzięki czemu jej czujność się zmniejszy, a druga już tak dobrze nie ma przez co jest jeszcze bardziej narażona na utratę zdrowia psychicznego po porodzie.
– czas powrotu do normalnego stężenia hormonów we krwi (sprzed ciąży i porodu) w organizmie każdej z nas to ważny element, który ma wpływ na nasze emocje, to co myślimy, jak się zachowujemy.
2. OBRAZ WŁASNEGO CIAŁA
– według wielu badaczy podczas ciąży zmienia się postrzeganie własnego ciała, co ma związek z samooceną, która w szczególności jest wrażliwa na obniżenie się z powodu fizycznych i/lub psychicznych urazów doświadczonych w porodzie. Dlatego m.in. jestem orędowniczką szczególnego przygotowywania się pod kątem fizycznym, ale najważniejszym według mnie pod kątem psychicznym.
– źródłem wielu frustracji i negatywnych emocji w czasie połogu jest nasza chęć (spowodowana presją często społeczną) do ekstremalnie szybkiego powrotu do „formy”, uzyskania i POKAZANIA płaskiego, umięśnionego brzucha. Czym innym jest chęć pokazania się w dobrej formie będąc ubraną w podkreślający figurę, atrakcyjny sposób dla własnej satysfakcji, dobrego samopoczucia a ostentacyjnym prezentowaniem się publicznie, co nie ma nic wspólnego z dobrą i zdrową samooceną, a tylko napędza społeczną presję i sprawia powstanie wygórowanych, nieadekwatnych do ZDROWIA oczekiwań.
– zadowolenie z własnego wyglądu oraz negatywne odczucia względem piersi jako obiektu seksualnego lub lęk przed ich dotykaniem ma według m.in. brytyjskich badaczy wpływ co do decyzji dotyczących podejmowania karmienia piersią.
– libido w połogu, ale i powyżej 6 tygodni po porodzie zazwyczaj jest obniżone może mieć niekorzystny wpływ na relacje z partnerem, dlatego ważne są badania poziomu hormonów m.in. TSH niedługo po porodzie i powtarzanie ich oraz nasze przyzwolenie na danie naszym ciałom czasu do odwrócenia zmian, które zachodziły w ciele przez (przeciętnie) 9 miesięcy oraz dążenie do zaakceptowania nieodwracalnych zmian.
3. STAN DUCHA
– Królewskie Kolegium Psychiatrów (z Wielkiej Brytanii) podkreśla, że duchowość kobiety w czasie połogu jest bardzo istotna (to nie to samo co religijność), dlatego postrzeganie porodu jako wydarzenia, które jest dla kobiety transformujące, w każdym aspekcie jej życia, a jego dobre doświadczenie sprzyja lepszemu radzeniu sobie w sytuacjach stresujących, których przy noworodku nie brakuje.
